"Ese precioso e necesario don do sentido común, que é o menos común dos sentidos" -Ramón Gomez de la Serna (1891-1963)- Escritor español.
Entonar o "mea culpa" é, habitualmente, un bon exercicio que te permite seguir avanzando na pescuda do coñecimento. Hoxe, que comezamos a andaina dun novo ano, propóñovos un exercicio de responsabilidade na divulgación desa parte indispensabel da nosa biodiversidade que forman as especies coñecidas como "comúns". Estas especies, frecuentemente abondosas, non son moitas veces tidas en conta, e non chaman a nosa atención, cegada por aquelas que debido á súa rareza, teñen un feixe de seguidores. Ocorre así que en coasións, unha parte importante do noso patrimonio natural pasa totalmente desapercivido perante aos ollos da maior parte da poboación.
A cotío, o noso andar diario vai parello ao voo das aves cotiáns, esas que discretamente, fan dos nosos hortos, dos nosos parques e xardíns, o seu fogar. A pouco que prestemos atencións a esas aves cotiás, atoparemos toda unha paleta de cores, toda unha partitura de notas musicais, que quizáis axudarán a facer o noso pasa máis doado.
Entre esas aves cotiáns atopamos ao ferreiriño azul (Cyansites caeruleus), un pequeno paxaro forestal, frecuente nas masas fragosas da nosa terra, pero tamén nas nosas alamedas, e zonas verdes das poboacións humanas máis urbanas. Debe o seu nome ao costume de martelar a comida co peteiro namentres a amarra cas gadoupas. Dun modo semellante a como o faría un ferreiro na forxa. Espallado por toda a área da Gallaecia, hoxe amósovos unhas imaxes desta especie na cidade de Zamora, provincia española que pertenceu ao territorio da antiga provincia romana da Gallaecia, e que agocha grandes maravillas naturais e históricas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario