Ratos do monte (Apodemus sylvaticus), pequenos habitantes da Gallaecia.

Moitas veces os naturalistas deixamos de lado ao falar de mamíferos aqueles de menor tamaño, denominados xenéricamente "micromamíferos", nembargantes este heteroxéneo grupo de mamíferos é unha parte máis que fundamental para o correcto funcionamento do ecosistema. Podemos dicir que se consideran micromamíferos aqueles máis pequenos que unha lebre ou un coello, ainda que taxonómicamente esta división non ten valided algunha xa que se consideran pertencentes a este grupo tanto mamíferos insectívoros coma roedores. Para o estudio das poboacións destes mamíferos é frecuente utiliza-las egragópilas das aves rapaces que se alimentan del, sendo este un traballo árduo e difícil non apto para persoas que teñan pouca paciencia.

Hoxe, imos a achegarnos ao grupo dos roedores a través dun dos máis frecuentes roedores da Galiza o rato do monte (Apodemus sylvaticus), tamén coñecido coma rato do campo, e ratón de campo ou campestre en castelán. Neste caso acuño un nome vernáculo propio da Limia (Ourense), que é utilizado frecuentemente polos veciños para referirse aos ratos que moran en zonas menos humanizadas que o rato doméstico (Mus domesticus).

O rato do monte é un roedor de tamaño medio (un múrido concretamente) habitante de zonas con boa cobertura vexetal, tanto arbustiva coma arbórea ou herbácea, e, aínda que pode ser unha especie comensal do ser humano, tende a afastarse das zonas urbanas, quedando os episodios de comensalismo doméstico ás zonas máis rurais. Tende a ser maior que o rato doméstico, e soe ter unha librea bicolor parta escura no lombo e máis crara nas patas e partes ventrais.

Esta especie, xunto con outras de micromamíferos, supón un compoñente fundamental e básico para a dieta de un gran número de especies dende aves rapaces diurnas e nocturnas pasando por a maior parte dos denominados carnívoros medianos coma mustélidos , raposos ou algarias. Ao ser unha das especies de roedores máis abondosas  e espalladas é unha das especies máis frecuentes nas egragópilas das aves rapaces.

Na Galiza aparece dende o nivel do mar até o cumio das serras, evitando somentes a zonas máis urbanizadas, aínda que pode aparecer incluso en parques e solares abandonados das cidades sempre e cando exista terreo libre para a construcción das galerías que lle dan acubillo.

Nas imaxes aparecen uns ratos do monte fotografiados recentemente en saídas nocturnas no entorno da ría de Vigo, onde a especie é relativamente frecuente.